Ook al gehoord van ‘a drop in the bucket too much’?
Van ‘shit of mouse’ of ‘you can’t put your nose in andermans menage’?

Het zijn hilarische ‘vertalingen’ die een vaste waarde werden in Vlaanderen.

Niks ergs aan de hand, denk je? Toch niet helemaal… want de invloed van vreemde talen op het Engels is ondertussen zo groot dat het authentieke Engels – in om het even welke Angelsaksische variant – in de verdrukking dreigt te komen. Er is immers een heel eigen taal(gebruik) ontstaan. Een taalgebruik dat vandaag de dag zelfs een bedreiging wordt voor het authentieke Engels.

Zo is er naast steenkolenengels of Dunglish ook zoiets als Globish.

Dunglish of steenkolenengels  is een benaming voor zeer slecht Engels, zoals dat wordt gesproken door Nederlandstaligen die het Engels onvoldoende beheersen.

Globish staat voor een samentrekking van ‘global’ en ‘English’.

En waar wringt het schoentje dan? De percentages verschillen nogal, maar sommigen gaan ervan uit dat maar liefst 80% van de lezers van Engelse teksten een andere moedertaal hebben en dus vaak ook een (zeer) beperkte woordenschat hebben.

Engelse vertalers worden dan ook steeds vaker geconfronteerd met klanten die van zichzelf vinden dat ze het Engels heel goed machtig zijn en die zonder schroom Engelse teksten verbeteren of herschrijven, ook al werden deze teksten door Engelstalige taalkundigen geschreven of vertaald…

Het resultaat? Heel letterlijke vertalingen die erg onengels aanvoelen voor native speakers van die mooie en rijke taal. Letterlijk staat er misschien wel wat er in de brontekst stond, maar in het Engels zou je het eenvoudigweg niet zo manier zeggen… de tekst voelt dus niet taaleigen aan.
En laat taaleigenheid nu net een conditio sine qua non zijn voor een goede vertaling!

Het is een discussie die steeds vaker de kop opsteekt!
Want wat is het belangrijkste? Dat iedereen alle finesses van een tekst begrijpt en je dus per definitie een heel eenvoudige tekst met een beperkte woordenschat krijgt? Of dat je trouw blijft aan het (Britse) Engels en dus een ietwat moeilijker taalgebruik hanteert, waardoor niet elke lezer alle finesses zal vatten…

Vergelijk het met leren in schoolverband: kies je er als leerkracht voor om de lessen aan te passen aan het niveau van de minst vergevorderde student? Of ga je als leerkracht daarentegen voor een zo hoog mogelijk niveau? Of kies je voor de middenmaat en leg je de lat ergens tussen in?
Het zijn valabele vragen, waarop geen eenduidig, laat staan een ‘juist’ antwoord is.

Het Brits Engels telt volgens schattingen 700.000 tot 1 miljoen woorden en ongeveer 1,5 miljoen uitdrukkingen. Het is daarmee een van de rijkste talen ter wereld!
Ter vergelijking: Globish heeft een woordenschat van 1500 woorden…

Je kan er dan ook niet omheen dat dit een enorme taalverarming meebrengt.
Wanneer je aspecten van een taal verliest, dan verlies je stukken van de geschiedenis. Achter ieder woord, achter iedere uitdrukking, schuilt een verhaal, een stuk geschiedenis. Elk woord dat verloren gaat of in onbruik geraakt, laat dus een leemte na. Leemtes die vroeg of laat vraagtekens worden. Woorden vormen dus de antwoorden op de vragen die nog niet gesteld zijn…

Heb je een Engels vertaalproject op de planning staan?
Neem dan zeker contact op met Ad Verbum. We helpen je graag met raad en daad verder.
Lees ook onze andere taaltips.

Bronnen:
Globish (Nerrière) – Wikipedia
http://www.globish.com/gng/GNGPromo/SidebarPromo/1500GlobishWords.htm
Steenkolenengels – Wikipedia
List of dictionaries by number of words – Wikipedia